Parenga

مرا به مكان زيبايي در اطراف زادگاهت دعوت كرده‌اي، ميگويي قبلا مرا به آنجا برده‌اي، در ذهنم جستجو مي‏كنم و چيزي نمي‌يابم. ابهامي شيرين درباره آن مكان در ذهنم شكل مي‌گيرد، ‌عكس‌هايي كه با برادرانم در آن مكان گرفته‌ايد را به ياد مي‌آورم. در آن عكس‌ها شاد و خندان در حال ماهي‌گرفتن هستيد و باز فكر مي‌كنم من چطور در آن مكان بوده‌ام ولي به ياد نمي‌آورم. براي باز كردن گره‌هاي آن ابهام، در حال مكاشفه قدم برمي‌دارم و تو با تقدس خاصي از همه چيز آن مكان حرف مي‌زني. خود را محصور در كليسايي از خاطرات مي‌يابم،‌ تو در آن مكان‌ها گام برداشته‌اي، بازي‌گوشي كرده‌اي، زمين خورده‌اي، گريه كرده‌اي و من اكنون بازتاب صداي  كودكي‌هايت را مي‌شنوم. با كمي ترديد تصميم مي‌گيرم از جوي آبي كه بر سرراهمان است عبور كنم، پايم را روي اولين سنگ مي‌گذارم، ناگهان سكوت اساطيرگونه مرور خاطرات اتفاق نيفتاده را مي‌شكني، سكوت گره‌گشايي ابهام اولين ديدارها از ديار تو، سكوت اسرارآميز داستان‌هاي زادگاهت ومي‌گويي: "در زبان كردي به اين سنگ‌ها كه واسطه عبور از جوي آب هستند پرنگه مي‌گويند."

در شگفت مي‌شوم از اين همه ظرافت در زبان مادري تو و شكوه آن گردش كوتاه بيش از پيش مي‌شود ...

A spoonful of Salt

جر و بحث همشيه تو زندگي همه هست به قول مادربزرگ ها دعوا نمك زندگيه. بدين ترتيب ما صبح كمي نمك به صبحانه‏مون زديم! يه سربه دفتر يادداشت دوران دانشگاه ميزنم و شعري از تو پيدا مي‏كنم. اشك هام جاري ميشه.... همون موقع تو زنگ مي‏زني و از اينكه صبح از دستم ناراحت شدي عذرخواهي مي‏كني، تو واقا معركه‌اي...

و حالا اون شعر كه فكر كنم سپهر عزيزم حدود سال 1382 گفته

اين بار براي هميشه تصميم مي‌گيرم           تنها براي چشمهاي قشنگ تو بميرم

قبول كن فرصت ما آنقدر كوتاه است    كه شايد نرسم به اين جمله كه بي‌تقصيرم

شبيه تمام لحظه‌هاي از دست رفته عمر    دوباره از خودم، از تو، از همه دلگيرم

امشب براي مردن من فرصت خوبي است    آري همين امشب كه از زندگي سيرم

قول بده روي طاقچه تنهاييت                    اين جمله را بنويسي گوشه‏ي تصويرم

براي چشم‌هاي تو كه آنقدر زيبايند          يك بار كه سهل است، هزار بار مي‌ميرم

Start

سلام. ما حنا و سپهر هستيم

اين بلاگ رو به نشانه شروع يه زندگي دوباره، از امروز آغاز ميكنيم. اين بلاگ محلي خواهد بود براي حرفها و فكرهاي ما.

با اين كار ميخواهيم بيشتر خودمان، دنياي اطرافمان و آدمها رو بشناسيم. تمام تلاشمان رو خواهيم كرد كه ساده و صميمي و پيوسته بنويسيم.