March 29, 2010

استانداردهاي زندگي

همه شور و اشتياقم براي آينده‌اي بهتر، تقديم به مادرم و همسرم كه نمونه‌هاي عيني جسارت، بلند پروازي وآينده‌نگري هستند.
معمولا آرزوها وايده‌آلهاي  آدم ها براي زندگي، در سطح باورپذيري از محيط اطراف شكل مي‏گيره و به ندرت از اون فراتر ميره. در اين حالت آدم به حداقل هايي كه در زندگي به دست مياره راضيه و به دنبال ريسك كردن و تجربه هاي جديد نميره. ولي كساني هم هستند كه به اصطلاح بلند پروازند. اونها آرزوهايي دارند كه اطرافيان ندارند، به تجاربي فكر مي‏كنند كه اطرافياني كه در شرايط نسبتا مشابهي هستند اونها رو يا غير ممكن مي‏دونند و يا وقت گذاشتن روي اونها رو بي‌نتيجه و وقت تلف كردن ميدونن. اينجور آدمها اگر همت عالي هم داشته باشند ميشن آدمهايي كه موفقيتهاشون رو مثال ميزنيم، از جسارت و ريسك پذيريشون مي‏گيم و از آينده‌نگري و بلند پروازيهاشون سخن به ميون مياريم و از نوآوريها و مسيرهايي كه براي زندگيشون انتخاب كردند حرف ميزنيم. اين آدم‌ها در نزديكي ما زندگي ميكنند فرق ما با اونها اينه كه وقتي ميگن از فردا صبح زود بيدار ميشم اينكارو انجام ميدن، وقتي ميگن از امروز براي آينده برنامه ريزي ميكنم همون موقع اگه حتي در حال رانندگي هستند به كنار دستيشون ميگن كه يه ورق كاغذ در بياره و بنويسه، وقتي ميگن از امشب نيم ساعت مطالعه و يادداشت ميكنم اينكارو حتي اگه خونه نباشن انجام ميدن، و وقتي تصميم ميگيرن استانداردهاي زندگيشونو ارتقا بدن از لحظه‌اي كه اين حرفو زدن شروع به تست كردن روش هاي جديد ميكنن...

1 comment:

از دیار نجف آباد said...

و چه خوب است که آدمی اینگونه نمونه های جسارت و بلندپروازی را در زندگی شخصی خود داشته باشد تا بتواند دست به پروازهای بزرگتر بزند و از هیچ چیزی نترسد.
هرچه خوب مینگرم جز آدمهایی که همیشه ی عمر ترسیده اند و هرگاه خواسته ای کلامی بگویی با دست دهانت را گرفته اند و فقط وفقط نیمه ی خالی لیوان را دیده اند و هیچ گاه پروازی بلند تر از یک قدمی جلوی چشم خود نداشته اند؛ کسی نمیبینم.
آرزو میکنم که سایه سار همه ی خوبانتان بر سر شما همیشه مستدام باد.
پیروز باشید....ارادتمند حمید