از هاروکی

فقط می دوم، دویدن در خلاء. یا می‏توان طور دیگری مطرح کرد: می‏دوم تا خلائی به دست آورم."
لطمه روحی تاوانی است که هر شخص باید بابت استقلال خود بپردازد.
مهمترین نکته‏ای که در مدرسه یاد می‏گیریم آن است که مهمترین نکته‏ها را در مدرسه نمی‏توان یاد گرفت.
عاشق چرت زدن بوده‏ام و از آن آدم‏هایی هستم که تا خواب شان بگیرد هر کجا باشند بلافاصله به خوابی عمیق فرو می‏روند".
از کتاب از دو که حرف می‏زنم از چه حرف می‏زنم، هاروکی موراکامی